25.
even maar

de lucht ademt onrust

en maakt lange uren

zwenkt tussen dag en nacht

ademt haat en liefde

braakt oorlog - fluistert vrede


eindeloos zoekt zij balans 

tussen een en ander

tegenstellingen binnen en buiten

zingt zij de dag en fluistert nacht

wervelend tussen licht en duister


wordt zij vanuit haar midden harmonie

herrijst zij even maar

als vuurvogel en adelaar

is zij een ogenblik totale vrede

zucht zij van verlichting


even maar