24.
St. Louis
het - in zand - gespreide lichaam
draait haar handpalmen
in een groet naar de afrikaanse zon
brullend slaan woest wilde golven
hun lied van verlangen op de kust
getemd water waaiert uiteen
likt gretig het gestrekte lichaam
onder afrikaanse zon
tussen zee en rivier
raakt het teder aan
neemt het woest in bezit
lanque de barbarie !
de begrenzing verdwijnt
ik ben het zand en de zee
water komt en trekt zich terug
en ik laat mij vervoeren
tot een samensmelting
een orgasme van eb en van vloed
|