15.
barenstijd

zacht dein ik 

op vruchtwater 

van oranje gele warmte 

in de schoot van de oneindigheid



als ik door lichte drang gedreven

langs haar navelstreng van ragfijne stralen

een weg naar buiten zoek 

naar het bruin van de aarde 


gunt de zon mij een glimp op de wereld 

en ik werp mijn schaduw naar buiten


op dat schitterende moment

kreunt haar baarmoeder


van geluk