7.
gekooide vogel



gekooide wilde vogel lijk je 

sprak mijn moeder
jou bevrijden 

is mijn hartewens


maar ik weet niet hoe

angstig als ik ben dat je nog niet kunt vliegen

machtig in eigen kooi nu kreun ik 

vlieg dan…….


ik kan niet vliegen mamma

vanachter dichte tralies 

smeek ik meeuw om raad

zij huilt regen


en neemt een duikvlucht 

naar de diepte van haar ziel om ver buiten

grenzen van tijd waar leegte ruimte wordt

vrij te zijn


ik weet precies wat zij bedoelt als ze zo huilt

die langgerekte toon die 

op het einde
naar de afgrond daalt.....