32.
clowns

achter maskers van weemoed spelen clowns

mijn waarheid in eenzaam spel

ontroerend ontwapenend echt

deinen ze mee op golven van vreugde en verdriet


zij spelen de ontmenselijking menselijk acceptabel

roeren in de likkepot van mijn emoties

ontroerend ontwapenend echt

ontmaskerend en spiegelend


leven zij op grote voet

halen zij dikke rode neuzen op voor mijn diepste zieleroerselen

ontroerend ontwapenend echt

relativeren zij mijn bestaan...