13.
doornroosje
ontwaak - doornroosje - ontwaak
wrijf de slaap uit je dorstige ogen
sper ze wijd- wijd open
en zuig naar leven met volle teugen
jij bent die prins die je zacht wakker kust
je hoeft niet honderd jaar te slapen
als je de moed hebt kun je nu ontwaken
leg hem maar af die dichte doornen droom
verjaag de moeheid uit je bange handen
geef je over strek ze uit
reikhalzend naar de wereld
die overvloedig wacht
laat je verleiden door de engel
die jij al levenslang begeert
vliegvleugel samen eb en vloedig
je naam in eenheid tegemoet
|